Τάσος Γ. Tατάρογλου - Εκατοντάδες κείμενα γράφτηκαν μόλις σε λίγες μέρες με αφορμή το απίστευτο tweet της συγγραφέως Διβάνη για τον θάνατο του παιδιού από το Περιστέρι. Είναι σκρόφα, δεν είναι σκρόφα, είναι σκατόψυχη, δεν είναι λαϊκίστρια, είναι βολεμένη, δεν μασάει τα λόγια της. Μέσα σε λίγα 24ωρα η συζήτηση διολίσθησε για μία ακόμη φορά σε μία ανάλυση της άποψής της σε σχέση με το σύστημα λειτουργίας των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, τα μνημόνια, την οικονομική κατάσταση. Συνδέεται ο θάνατος του παιδιού με την οικονομική κατάσταση; Ήταν η “κακιά στιγμή” και όλα τα υπόλοιπα ήταν λαϊκισμός; Ο καθένας έχει την άποψή του. Μπορεί να αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερός, ως φιλελεύθερος, ως δεν ξέρω ως τι άλλο και από εκεί ορμώμενος να κάνει αναφορά στα εισιτήρια, στα λεωφορεία, για το εάν πρέπει να πληρώνουν οι άνεργοι, εάν όχι, εάν το σύστημα είναι καλό, κακό, αν πρέπει να μπουν μπάρες, να μην μπουν, να είναι οι ελεγκτές πιο ευγενικοί, να μην αυθαιρετούν, να έχουν μαζί αστυνομικούς, να μην έχουν. Όλα αυτά μπορούν να συζητηθούν.

Εκείνο που δεν μπορεί να συζητηθεί και δεν μπορεί να μπει στη λογική των επιχειρημάτων, είναι η απανθρωπιά της Διβάνη. Εδώ δεν χωράνε επιχειρήματα, ούτε κάποιος μπορεί να πείσει κάποιον άλλο. Γεγονός: Η Διβάνη συμπεριφέρθηκε σαν ένα πλάσμα, χωρίς ψυχή, χωρίς ανθρωπιά, χωρίς συναισθήματα. Συμπεριφέρθηκε σαν ένα άδειο, ψυχρό, άγαλμα. Είναι τρομακτικό το γεγονός ότι εκτός των άλλων είναι και συγγραφέας. Βέβαια και ο Μέγκελε, γιατρός ήταν, τι σημασία έχει θα μου πείτε. Και όμως έχει σημασία. Ευτυχώς δεν έχω πιάσει ποτέ βιβλίο της στα χέρια μου, είτε στο σπίτι, είτε στην παραλία, που συνηθίζω να απολαμβάνω δεκάδες μυθιστορήματα. Θα ήμουν ήδη τρομοκρατημένος σκεπτόμενος ότι μέσα στη γλύκα της ανάγνωσής, θα είχα αφήσει ένα τέτοιο απάνθρωπο πλάσμα να εισέλθει στο νου μου, να είχα κάνει εικόνες τα γραπτά της, τα βιβλία της. Η Διβάνη έχει τον χρόνο να ανθρωπέψει. Ας το κάνει. Ποτέ δεν είναι αργά.

update 19/8: Σήμερα το πρωί διάβασα την "απολογία" Διβάνη στο protagon.gr . ;Ένα σημείο έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Υποστηρίζει πως όταν έγραψε το tweet δεν γνώριζε ότι το παιδί ήταν νεκρό, αλλά απλώς τραυματισμένο. Το ενδιαφέρον σημείο βρίσκεται στο ότι όλοι μα όλοι οι υποστηρικτές της έσπευσαν από την πρώτη στιγμή να την "αγκαλιάσουν" χωρίς να γνωρίζουν ότι θα δήλωνε κάτι τέτοιο, την υποστήριξαν δηλαδή νομίζοντας ότι ήξερε ότι το παιδί ήταν νεκρό. Ενδιαφέρον δεν έχει το πόσο εύκολα ξεγυμνώθηκε και η δική τους απάνθρωπη στάση;