Αυτό που πρέπει να πλένω τις σοκοφρέτες μία-μία με το που γυρνάω από το σουπερμάρκετ ειλικρινά με ξεπερνάει…

Γυρισμός από «Μετακίνηση 2», στριπτίζ στη βεράντα παλτό- μπότες- μάσκα-γάντια (μάθε τέχνη κι άστηνε, δεν ξέρεις τι θα μας βρει μετά την πανδημία) και μετά…φασίνα. Να οι ψαροκροκέτες, να ο παξαμάς, να ‘το γιαούρτι 2%, να τα παστέλια, να τα ξερολούκουμα (που ‘σαι ρε Λογοθετίδη)…

Από απέναντι, να ‘σου κι η κυρα-Λένη… Μερακλίδικο στριπτίζ και λαμπίκο τα ρεβύθια, οι φρυγανιές και το ολίγον κοτοπουλάκι προσφορά 25% (χαμηλοσυνταξιούχα η κυρά Λένη, τι να μπουγαδιάσει; Τον σολομό Σκωτίας ή τα πατέ παγκολίνο;)

Της κουτσογελάω, μου κουτσογελάει και απλώνουμε τις μάσκες μας στις βουκαμβίλιες.

Καλή γυναίκα η κυρα-Λένη, Μαρία την λένε αλλά εγώ της έβγαλα τον παρατσούκλι γιατί μου θυμίζει την Ζαφειρίου (τη μάνα του Ξανθόπουλου ντε). Έχει εκείνη την πικραμένη αρχοντιά των τιμημένων γηρατειών που τους αλλάξανε τα φώτα στις περικοπές τα περήφανα νιάτα…

Καλή, καλή αλλά τώρα τελευταία έχει αρχίσει και μου τα χαλάει. Τις προάλλες την πέτυχα έξω απ’ την Εθνική. Θα μου πεις έμπαινε η σύνταξη κι έπρεπε να πληρώσει βερεσέδια στο φαρμακείο. Και; ΚΑΙ; !!!

Δε μπορεί να κάνει e-banking; Εδώ φτιάχνει τζιγιεροσαρμαδάκια σκέτα ολοκληρώματα… Πόσο δύσκολο να ‘ναι δηλαδή;

(Άσε που δεν χειροκρότησε τους γιατρούς, στο μπαλκόνι… Δεν ήξερε, λέει. Άμα το ‘ξερε, θα ‘βγαινε, λέει, για τα παλικαράκια και τις κοπελίτσες αλλά μήπως και θα την ακούγανε; αυτοί τώρα είναι με το κεφάλι στον ντορβά, λέει. Μάσκες θέλουν κι όχι παλαμάκια, λέει.)

Πολύ με έχει ταράξει μ’ αυτά που λέει και κάνει τις τελευταίες μέρες η κυρα-Λένη. Αυτή η ανευθυνότητα και η ψευτομαγκιά πρέπει να πάρει ένα τέλος. Ο ρείζ εφέντ Χαρδαλιάς είπε και ελάλησε.

(Αλήθεια αυτός που κουρεύεται; Εντάξει ο Πέτσας τον κουρεύει η γυναίκα του. Εγώ τι να κάνω με τον δικό μου που ‘χει γίνει σαν τον Βαμβακούλα; Άσε τα μούσια… Μy God τα μούσια!!! Έκλεισε ο Φώτης ο μουσοειδικός κι έχω τον ΖΖ Τop πάνω-κάτω στο δυάρι να αναλύει τα της πανδημίας).

Αυτά είναι, σοβαρά πράγματα κυρα-Λένη μου. Πρέπει να αναλάβεις την ατομική σου ευθύνη τώρα, μην κοιτάς που συλλογικά ήσουν κλωτσοσκούφι τόσο καιρό. Εδώ σου ‘λαχε τώρα στα γεράματα να γίνεις ρυθμιστής των ζωών μας και καίγεται η… αυλή σου κυρά Λένη μου!

Δεν αντέχω άλλον εγκλεισμό με τον Βαμβακούλα. Δεν αντέχω άλλα μέτρα. Εντάξει το αρνί. Να το αρνηθώ, να σουβλίσω τυρογαριδάκια. Αλλά μην τα πλένω ένα-ένα θα λαλήσω κανονικά…

Κοίτα ρε φίλε πως μπλέξαμε! Να μην ξέρεις τι να την κάνεις την κυρά Λένη. Να την προστατέψεις Τσιοδροδακρύζοντας ή να την Χαρδαλοτραμπουκίσεις;

Αγάντα ρε κυρα-Λενη, να βάλω τις μάσκες μου αύριο να ‘ρθω να σου φτιάξω ένα γ@μωe-banking, να κουλάρει ο εφέντ Χαρδαλιά, να τη βγάλουμε καθαρή απ’ τη λαίλαπα, να ‘ρθει κι ο γιος απ’ τη Λόνδρα που ξενιτεύτηκε για να γλιτώσει απ’ τα χάλια μας και να τώρα… καλόπεσε στον ντεμέκ Τραμπ και τρέχει και δε φτάνει με την ανοσία της αγέλης και την ανοησία της εξουσίας… (Ενώ με τον ερζάτς πλανητάρχη θα ‘χε μια σιγουριά ότι πάει για φούντο…)

Κυρα-Λένη ακούει; Βάζω γάντια κι έρχομαι. Χλωρίνιασε τις βουκαμβίλιες (1 χλωρίνη-5 νερό). Kαι που ‘σαι, βάλε τα καλά πασούμια να ανεβάσουμε και στόρυ πως περνάμε τις ημέρες τις καραντίνας…

Βάντα Κακιοπούλου

Έλα 13033, εδώ Βάντα, πάω κυρα-Λένη, θες κάνα τζιγεροσαρμά;